BURSA/TURKIYE
URBAN COCOON
23 / 07 / 2023
Tarihsel Bakış
Bursa'nın tarihi dokusunu şekillendiren en önemli kentsel bileşenlerden biri olan Hanlar Bölgesi, yalnızca bir ticaret merkezi değil, aynı zamanda Osmanlı kent modelinin sosyal, ekonomik ve kültürel kodlarını somutlaştıran ender bir mekânsal örgütlenme örneğidir. 14. yüzyıldan bu yana gelişen bu bölge, hanlar, bedestenler, camiler ve arastalardan oluşan bütünleşik yapısıyla kamusal yaşamın merkezi olmuştur.
Çok katmanlı tarihi bir mekanın kalbinde yer alan proje alanı, geçmişin sessiz varlığını günümüz mimarisiyle birleştirme sorumluluğunu taşıyor.
Tarihsel sürekliliğin ve kolektif hafızanın merkezde olduğu bir bağlamda, her yeni müdahalenin fiziksel olmanın ötesinde bir anlam üreteci olması gerekir. Bu doğrultuda, projede benimsenen mimari yaklaşım, geçmişin izlerini silmeyi değil, onları çağdaş bir bakış açısıyla yeniden yorumlamayı, taşa, toprağa ve boşluğa gömülü hafızayı onurlandıran bir tavır geliştirmeyi amaçlamaktadır.
Project Report
Bir Anlatı Olarak Mimarlık
Mimarlık, teknik yapısının ötesinde, insan yaşamı ve doğa tarafından şekillendirilen bir yolculuktur. Proje alanındaki tarihi yapılar ve hanlar, kültürel hafızanın mekânsal bir yorumunu temsil eder. Kentsel yabancılaşma nedeniyle bir zamanlar ihmal edilen alan, artık zamansız mimari sorgulamalar için bir referans noktasıdır. Proje, alanın doğal topografyasından ve sosyal karmaşıklığından ilham alarak meydanla bütünleşir. Mevcut eğimle kucaklaşan kütle, ipekböceği kozasını anımsatan kabuk benzeri bir forma dönüşür.
Makro Yaklaşım
Kentsel ölçekte tasarım, "koza oluşturma" kavramıyla bütünleşerek, kullanım odaklı stratejiler aracılığıyla alan ilişkilerini yeniden kurmak için temel bir zemin sunuyor. Kütle, mimari form ve arazinin tektonik özelliklerinin kesiştiği ve herkesin erişebileceği bir kamusal ve sosyal merkez oluşturan topoğrafyanın içine yerleşiyor.
Kütle Yapılandırması
Parçalı ve çökük yapı, arazinin eğimine uyum sağlayarak çok katlı kamusal ve yarı kamusal alanlar yaratıyor. Yeşil alanlar alt ve üst katlarda entegre edilerek arazi genelinde görsel ve fiziksel süreklilik sağlanıyor. Dolaşım odaklı kabuk, iç ve dış işlevleri birbirine bağlarken hareketi ve deneyimi yönlendiriyor.
Sürdürülebilirlik
Sürdürülebilirlik, doğayla bütünleşerek, ışık, hava ve suya odaklanarak ele alınmaktadır. Çatı pencereleri doğal ışığı iç mekanlara yönlendirir; yarı yeraltı tasarımı ısı yalıtımını destekler; sulama ve temizlik için yağmur suyu toplama sistemleri tasarlanmıştır. Katmanlı yeşil çatı, hem enerji verimliliğine hem de ekolojik sürekliliğe katkıda bulunur.
Manzara: Doğal Bir Karşılaşma
Mimari kabuğun üzerindeki manzara, sentetik ama organik bir tasarım dilini yansıtıyor. Doğa, ışık kuyuları, yeşil koridorlar ve toprak dokuları aracılığıyla platforma sızıyor. Bu unsurlar, köprüler ve çökük geçitlerle birlikte, yerel ekolojik bileşenleri yeniden sunarak doğa, kullanıcı ve mimari arasındaki bağlantıyı güçlendiriyor.
Mekansal Organizasyon
Dolaşım aksları ve yapısal boşluklar, mekânsal kompozisyonu tanımlar. Bu boşluklar, sergi, toplantı ve atölye gibi etkinliklere ev sahipliği yaparak bina içinde canlı ve iş birliğine dayalı bir stüdyo kültürünü destekler.